Ya hızır

Sonbaharda yapraklar sararıp düşerken yere, yüzümüzü göğe kaldırıp ne yaprağı gördük ne de düşerken sesini…
Kış geldi geçti yağan karı pencereden tuttuk…
Baharda açan çiçekleri ne gördük nede koklayabildik…
Yaz ayının sıcağında bir nefes rüzgar ararken, dört duvar arasında güneşin doğmasını bekledik…

Doğanın tüm renklerinde, canlarında şifa bulan ruhumuz, pencerenin önünde çiçek açan erik ağacına tutundu…

Okyanusun saran sıcak tatlı suyuna…
Ak denizin mavisine…
Fırat nehrinin akıp giden dalgasına…
Nemrut dağında batan güneşe…
Eğriçimen yaylasının yeşiline…
Dostların yüzüne…
Sevgi sultanı Anneye, kardeşlere hasret kaldık…

Kara Ceylan dünyanın bir ucundan gelirde, görüp öpüp koklayamazsın, gözlerden sel olan yaşlara…

Okunan bütün kitapları yaktıran bu zamana…

Özgürlüğü, sağlığı, hayatları alan bu düzene…

Ya hızır ya hızır
Yetiş ya hızır…
Her şeye rağmen; Kainatı bir bebeğin gözlerine sığdırana şükür️

Ya hızır ya hızır…
Canım ya hızır…

 

Hatice KÖSE BAYLAN
1 Mayıs 2021